Το αποτύπωμα της ανάμνησης στην αυτοπεποίθηση
Ζυγώνει η νύχτα. Άλλοι ψάχνουν να βρουν μέσα σε αυτή κάτι καινούριο, όπως ας πούμε μια περιπέτεια. Άλλοι πάλι αναζητούν όσα χάσανε ή δεν κατάφεραν να αποκτήσουν. Υπάρχουν και εκείνοι όμως, για τους οποίους πάντα στεναχωριόμουν. Εκείνοι που ψάχνουν για μια αλλαγή, με μόνο οδηγό την ανάμνηση. Αλλαγή σε κάτι που μάλλον δεν πίστεψαν ποτέ. Καλησπέρα, Σε ένα από τα πρώτα μου κείμενα (παρεμπιπτόντως αυτό είναι) στις « Φωναχτές Σκέψεις » ασχολήθηκα με την έννοια της αυτοπεποίθησης καθώς επίσης και με την απώλεια της. Προσπάθησα να ξεκαθαρίσω τότε τη διαφορά της σε σχέση με άλλες έννοιες που κι αυτές έχουν ως πρώτο συνθετικό την αντωνυμία «αυτό-». Κυρίαρχη βέβαια ήταν η σύγκριση μεταξύ αυτής (της αυτοπεποίθησης) και της αυτοεκτίμησης. Σε αυτό το κείμενο παραδέχομαι πως ο τρόπος που χρησιμοποίησα σε εκείνη την αντιπαραβολή ήταν λίγο ανορθόδοξος. Τι ήρθα λοιπόν να κάνω σήμερα; Δεν θα ήταν άστοχο αν υπέθετες ότι το παρακάτω κείμενο αποτελεί την συνέχεια όσων έγραφα πριν κάποιους...