Ένα (πολύ) αναγκαίο κακό
Duh! Επ! Τι έγινε; Κι εσύ εδώ; Μιας που ξαναβρεθήκαμε, ήθελα να σου πω… Έχεις αισθανθεί ποτέ πως είναι να αντιμετωπίζεις μια κατάσταση, η οποία θα ήθελες να είναι πολύ διαφορετική απ’ ότι είναι, αλλά πιθανότατα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να την αλλάξεις; Ρητορική ήταν η ερώτηση, όπως καταλαβαίνεις. Φυσικά και ξέρεις πως είναι. Όπως ακριβώς ξέρω κι εγώ πως είναι. Και πράγματι είναι άσχημο, πολύ άσχημο, θα έλεγα. Είναι όμως και πολύ φυσιολογικό να αισθάνεται κανείς άσχημα σε κάθε τέτοια αντίστοιχη περίπτωση. Το να αισθανόμαστε, αν μη τι άλλο, είναι ένα από εκείνα τα χαρακτηριστικά που υπογραμμίζουν την υπόστασή μας, που μας κάνουν ανθρώπους. Κι ως άνθρωποι λοιπόν που είμαστε, δεν είμαστε τέλειοι. Θέλω να πω, πως όλοι κάνουμε λάθη, αδικίες και λοιπές αστοχίες. Αλλά και τι να κάνεις; Να κάτσεις να μαλώσεις; Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση στο κάτω-κάτω. Ούτε φυσικά ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι τέλειος. Το ξέρουμε όλοι αυτό. Το καταλαβαίνουμε α...