Think Different

Εκφράζοντας την λαϊκή απαίτηση έδωσα το έναυσμα για την επιστροφή μεγατόνων. Καινούριος, για να μην πω ολοκαίνουριος, ο Giannis Dexter επανέρχεται στο προσκήνιο σπώντας τη σιωπή του. Σήμερα, τον απασχολεί η σύγκριση των δύο φύλων, στην οποία προχωρά με το δικό του τρόπο (κάτι παρόμοιο επιχειρήσαμε κι εδώ).

Όσο για την πολυαναμενόμενη επιστροφή, δεν ευθύνομαι εγώ Giannis, αλλά ο λαός σου.

                        

Ως guest συνεργάτης του blog είχα εξ αρχής μια πολύ μεγαλύτερη ελευθερία για το πότε θα δημοσιεύσω ένα κείμενο, γιατί και να μην έβγαζα εγώ κείμενο ήξερα ότι το blog δεν πρόκειται να πέσει σε τέλμα, όσο υπάρχει ο “Mr. Editor” Bill Xenos. Σαν να λέμε – και φέρνω ένα παράδειγμα του ίδιου μεγέθους, όπως πάντα – μπορεί η Julia Roberts να έκανε μια μόνο guest εμφάνιση στα «Φιλαράκια», αλλά όχι μόνο δεν έπεσε έξω η σειρά, αλλά όλοι τη θυμούνται κιόλας.

Έτσι και εγώ περίμενα εδώ και πολύ καιρό μια αφορμή στο κεφάλι μου για να γίνει αυτό το μικρό τσαφ!! Που θα πάρει την ιδέα του θέματος – που είχα εδώ και πολύ καιρό στο μυαλό μου – και θα την έκανε ένα σχετικά αξιοπρεπές κείμενο. Παρόλα αυτά, αυτό το τσαφ!! του θερμοσίφωνα δεν λέει να γίνει εδώ και καιρό. God knows why. Και για να φτάσει ο “Mr. Editor” Bill Xenos να μου ζητήσει σε κείμενο του να γράψω κάτι, πάει να πει ότι το αργήσαμε πιο πολύ από το φυσιολογικό. Ιδού λοιπόν.

Το θέμα που αποφάσισα να τραβήξω από όλες τις μεριές με νύχια και με δόντια σήμερα μπας και βγει ένα κείμενο είναι η βασική διαφορά των δύο φύλων σε ένα όργανο. Μη βιαστεί το πονηρό μυαλό πολλών από σας να πάει σε κάτι βρώμικο. Μιλάω για το βασικότερο, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, όργανο για τη ζωή – όχι την επιβίωση – του ανθρώπου. Τον εγκέφαλο. Όχι, δεν πρόκειται να κάνω καμία ιατρική και ανατομική ανάλυση για το εν λόγω όργανο, γιατί δεν διαθέτω και τις απαραίτητες γνώσεις. Καθαρά εμπειρικά θα επισημάνω κάποιες διαφορές όμως, που λίγο πολύ όλοι μας τις έχουμε παρατηρήσει, αγαπήσει ή μισήσει.

Τώρα τα αγοράκια, που θα μας διαβάσουνε καλό θα είναι να βάλουνε λίγο στην άκρη τις φαλλοκρατικές απόψεις που έχουνε πάρει προίκα και να μη βιαστούν να με πούνε «υπέρ-φεμινιστή». Αλλά και οι κοπέλες να μην τα πάρουνε πολύ επάνω τους, τουλάχιστον μέχρι να διαβάσουνε το τέλος του κειμένου.

Λοιπόν στο ψητό. Θεωρώ τις γυναίκες πολύ, μα πολύ πιο έξυπνες από τους άντρες. Ή τουλάχιστον διαφορετικά έξυπνες. Κι αυτό όχι γιατί όταν ο Θεούλης έβαζε μυαλό στα κεφαλάκια μας, διάλεξε το κουτάλι της σούπας για τις κυρίες και το κουταλάκι του γλυκού για τους κυρίους. Όλοι τα ίδια καντάρια μυαλό έχουμε. Απλά πέρασε άλλο software στους άντρες και άλλο στις γυναίκες.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στους δύο εγκεφάλους. Ο γυναικείος εγκέφαλος έχει ένα τρομερό λογισμικό εξοπλισμένο με τεράστιες δυνατότητες multitasking. Τι εννοώ; Για τους λιγότερο τεχνολογικά ενημερωμένους λοιπόν : πιστεύω πως ο γυναικείος εγκέφαλος μπορεί να κάνει πολλές και απαιτητικές σκέψεις μαζί και να τις συνδυάζει, ώστε να βγάζει λογικά και έξυπνα αποτελέσματα και συμπεράσματα. Συμπεράσματα που θα απαιτούσαν 4-5 ανδρικούς εγκεφάλους για να εξαχθούν.

Και ο αριθμός δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίος. Πόσες φορές μαζευόμαστε μια ολόκληρη παρέα, συνήθως 4-5 άτομα, και τα πίνουμε (θέλει και το μυαλό τη βενζίνη του) και αμπελοφιλοσοφούμε για να βρούμε πώς σκέφτεται μια και μόνη γυναίκα; Και συνήθως όχι μόνο δεν τα καταφέρνουμε αλλά γινόμαστε και «πίτα»... Αντίθετα μια γυναίκα, άντε μαζί με μια φίλη της, μπορεί να φτιάξει 10 διαφορετικά μοντέλα για τον τρόπο σκέψης των αντρών γύρω της.

Και γιατί αυτό; Όχι κύριοι, δεν είμαστε ηλίθιοι. Απλά ο ανδρικός εγκέφαλος έχει προγραμματιστεί να λειτουργεί step by step. Δυσκολεύεται πάρα πολύ να λειτουργήσει με υποθέσεις. Και συχνά κρασάρει κιόλας. Όταν έχει μπροστά του δεδομένα, μπορεί να τα βάλει σε μια σειρά και να φτάσει τελικά σε ένα εύλογο συμπέρασμα. Βηματάκι – βηματάκι. Χωρίς λογικά άλματα. Όταν όμως του λείπουνε στοιχεία... Kλάφτα Χαράλαμπε...

Γιατί στο ανδρικό κεφαλάκι μας υπάρχουνε σε πολύ μικρές ποσότητες δύο πράγματα. Η φαντασία και η πονηριά. Η φαντασία η αρρωστημένη, που δεν γεννάει αλλά σκοτώνει. Και η πονηριά, που μπορεί να πάει τη σκέψη 5 βήματα παραπέρα, γιατί σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα μέσα από άλλο πρίσμα. Έτσι, όταν λες σε μια γυναίκα ένα πράγμα, εκείνη θα καταλάβει άλλα πέντε και θα δημιουργήσει άλλα δεκαπέντε. Ενώ όταν πεις σε έναν άντρα ένα πράγμα, νομίζω ότι θα καταλάβει το ένα και θα είστε όλοι ευτυχισμένοι.

Και τώρα!!! Η αλλαγή πλεύσης!!! Έτσι για να ευλογήσουμε λίγο και τα γένια μας , γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει. Η ιδιαιτερότητα αυτή του ανδρικού εγκεφάλου δεν κάνει κακό. Ίσα ίσα. Πάμε πάλι στο παράδειγμα με το multitasking. Βάλε σε ένα τέτοιο μηχάνημα με πολλή παράλληλη εργασία πάρα πολλά δεδομένα και πίεση. Θα τα φτύσει. Έτσι και το γυναικείο μυαλό. Δυσκολεύεται να βρει την ψυχραιμία να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά και δεν ξέρει από που να αρχίσει. Και μετά crying in a pillow...

Κάτι που δεν συμβαίνει με τους αντρικούς εγκεφάλους. Έχοντας συνηθίσει σε αργή αλλά μεθοδική διαδικασία, ψάχνουν και συνήθως βρίσκουν την άκρη του νήματος. Και επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, μετά όλα παίρνουν τη σειρά τους. Έτσι βγάζουν μια ψυχραιμία και μια σιγουριά, το λιγότερο αξιοθαύμαστη σε δύσκολες συνθήκες. 

Δυστυχώς ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω ποιο από το τα δύο είδη είναι πιο βολικό στην καθημερινότητά μας. Έτσι δεν έχω να προτείνω κάτι. Άλλωστε δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να αλλάξει κάτι τόσο ενδογενές όσο ο τρόπος σκέψης του. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να μην φοβάται να ρίξει τη μύτη του στο πάτωμα και να ζητήσει βοήθεια ή συμβουλή από κάποιον του αντίθετου φύλου, όταν δει τα πράγματα να γίνονται επικίνδυνα σκούρα.

Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς μέχρι το επόμενο αργοπορημένο μου κειμενάκι.